secret63 9 ارسال شده در آذر 91 اما پیشینهی مجسمهسازی در ایران به پنج هزار سال پیش برمیگردد. آثار م??رغی بدست آمده از لرستان آثاری سمبولیک، ملهم از طبیعت و کاربردی اند. حجاریهای ایران باستان دارای جنبه های مذهبی و وقایع نگار است و در آنها توجه خاصی به نقوش حیوانی شده. پیکرتراشی متأثر از هنر آشوری در دوران هخامنشی به نوعی دیگر و به گونهای ظری?? با نگاهی ناتورالیستی با جنبهی مذهبی و وقایع نگار در ارتباط است. در دوران اشکانی هنر ایران با امتزاج دو هنر هلنی و هخامنشی و نیز واقع نمایی در چهره پردازی ادامه یا??ت. مجسمه سازی در دوران ساسانی خصوصیات هنر هخامنشی را ح??ظ می کند اما به طبیعت نزدیکتر میشود. در سده اخیر ارتباطات مهمترین نقش را در احیای هنر مجسمهسازی ایران ای??ا کرده است. در دوران معاصر آشنایی مجدد هنرمند ایرانی با هنر جهان و به خصوص هنر آکادمیک اروپا به مجسمهسازی ایرانیان جان دوباره بخشید. بعد از کمالالملک هنرمندی چون ابوالحسن صدیقی که دانشآموختهی اروپا بود آغازگر مجسمهسازی حر??های ایران شد و استادانی چون علی اکبر صنعتی و علی قهاری راه وی را پیش گر??تند. نوع بیان این دسته از هنرمندان به شیوه های نئوکلاسیسیسم، رئالیسم و نئورئالیسم محدود میشد.از سالهای 1320 نهضت نوینی در نقاشی و مجسمه سازی ایران به وجود آمد که هنرمندانی چون پرویز تناولی و ژازه طباطبایی با بهره گیری از راهکارهای هنر مدرن و است??اده از عناصر سنتی جامعه ایرانی سعی در احیای هویت ملی و ارتباط جهانی در مجسمه سازی ایران داشتند. مجسمه سازانی چون قدرت الله معماریان و بهمن محصص از مجسمه سازان پرکار دوران معاصر ایران به شمار می روند. مجسمه سازان مدرن ایران با بهره گیری از جنبش های هنر مدرن جهان و است??اده از عناصردرونی شدهی بومی (در آثار پرویز تناولی و ژازه طباطبایی) و عناصر سمبولیک اسلامی (در آثار قدرت الله معماریان) و بیان حالات درونی (در آثار بهمن محصص) تجربه های گوناگونی را پیش گر??تند. اکنون به نظر می رسد پس از پشت سر گذاشتن این دوران و به پشتگرمی استادان ارزشمندی که برخی از آنان هم اکنون نیز در حال ??عالیت هستند و به علاوه با توجه به گسترش ارتباطات و نیز ایجاد و ا??زایش ظر??یت آموزش دانشگاهی ?? هنرهای تجسمی در داخل کشور زمینه برای رشد و تجربههای جدیدتر ??راهم شده است .و ما شاهد حضور مجسمه سازان نسل جدیدتر در نمایشگاههای جهانی بوده ایم، اما کماکان این سوال مطرح است که آیا در کنار این پیشر??ت ها، زمینه های لازم برای نقادی این هنر و در نتیجه تداوم این پویش از طر?? خود جامعه هنری و ??رهنگی کشور پدید آمده است؟ و کدام جنبه از ارزش های آ??رینش ، هنرمندان تجسمی و مجسمه ساز کشور را جذب خود می کند؟ کاوه توکلی ، کارن رشاد ( + ) منابع: 1-هنر و اجتماع – هربرت رید – ترجمه سروش حبیبی / انتشارات امیر کبیر 1352 2-تاریخ هنر، گامبریچ،ارنست هانس، ترجمه: رامین، علی، نشر نی، تهران، 1379 3-تاریخ عمومی هنرهای مصور، وزیری، علینقی، انتشارات هیرمند، تهران،1373، چاپ چهارم به اشتراک گذاری این ارسال لینک به ارسال به اشتراک گذاری در سایت های دیگر